"Eu, un pirata moderno"
Chámome Marcos. Xa de pequeno tiña pena polas persoas pobres, sen fogar, sen comida, que non tiñan tanta sorte coma min; cunha familia, cunha casa, con todo o que necesitaban.
Cando fixen os dezaoito anos seguía tendo a mesma pena, ou máis, por esas persoas.
Todos os domingos ía ao mercado; sen que ninguén se decatase, roubaba algunha barra de pan ou algún outro alimento, e dáballelo ás persoas sen cartos. Eles chamábanme “o noso pirata moderno”. Así ata que fixen os vinte e sete anos. Ese mesmo día, cando facía “a miña tarefa”, que así o chamaba eu, esa mesma mañá de primavera descubríronme roubando unha mazá, colléronme e metéronme no cárcere, acusándome por roubar; pero iso non é o que máis me molestou, senón o simple feito de acusarme por axudar a subsistir a outros.
Ana Muñoz Lage 2º ESO
Ningún comentario:
Publicar un comentario